പേര്

അന്യേന്‍ ഒരു വിഢ്യന്നെ ആണ്. ആര്‍ക്കെങ്കിലും പേര് എടുത്തുകൊണ്ടവാന്‍ പറ്റ്വോ? അന്യേന്‍ അമ്മേടെ അന്യേത്തിടെ മകനാ. എന്നേക്കാളും ചെറ്യേ കുട്ട്യാ. ഞാന്‍ വല്യേ കുട്ട്യാ. നിയ്ക്ക് അങ്ങനത്തെ വിഢിത്തം ഒന്നും പറ്റില്യ. ഒരു ഏട്ടന്‍ ല്യേ? താടി ഒക്കെ വെച്ച്? (പേര് എന്താന്നറീല്യ. ചെലപ്പൊ ക്ഞ്ഞേട്ടന് നിശ്ചയണ്ടാവും.) രാവിലെ കാപ്പി കുടിയ്ക്കാന്‍ ഇരിയ്ക്കുമ്പൊ ആ ഏട്ടന്‍ അന്യേനോട് ചോദിച്ചു. “എന്താ പേര്?” അന്യേന്‍ താഴത്തയ്ക്ക് നോക്കി ഇര്ന്നേള്ളൂ. ഒന്നും പറഞ്ഞില്യ. “പേര് പറഞ്ഞില്യാ ച്ചാല്‍ മിട്ക്കന്‍റെ പേര് ഞാന്‍ ട്ക്കും.” അന്യേന്‍ അന്യേന്‍റെ അമ്മേ നോക്കി. “ പേര് പറഞ്ഞു കൊടുത്തേയ്ക്ക്” അമ്മപറഞ്ഞു “പേര് പറഞ്ഞില്യാ ച്ചാല് രാത്രി മിട്ക്കന്‍ ഒറഞ്ഞുമ്പൊ ഞാന്‍ പേര് ട്ക്കും’ അന്യേന്‍ അമ്മേടെ കാലിന്‍റെ എടേല്‍യ്ക്ക് മൊഖോം വെച്ച് കാലും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് നിന്നു. “രാവിലെ നോക്യാ പേര് കാണ്ണ്ടാവില്യ. അത്രേ ള്ളൂ” ആ ഏട്ടന്‍ ഇതങ്ങ്ട് പറഞ്ഞപ്പഴയ്ക്കും അന്യേന്‍ ഒറക്കെ നെലോളി തൊടങ്ങി. അന്യേന് പേര് ആര്‍ക്കും എട്ക്കാന്‍ പറ്റില്യാന്ന് എന്നേപ്പോലെ അറീണ്ടാവില്യലോ