ഉള്ളിവാസന
“വല്യേട്ടാ കഥ പറയൂ”
“ഒരു ദിയ്ക്കില് മിട്ക്കന് മിട്ക്കനായി ഒരു മിടുക്കന് ഉണ്ടായിരുന്നു.”
“ആ കഥ വേണ്ട”
ഞാന് കുഞ്ഞ്യേ കുട്ട്യാവുമ്പൊ ണ്ടായ്യേ വല്ല കഥേം തന്നെ ആവും വല്യേട്ടന് പറയ്യാ.
“അല്ല. ഇതു വേറെ കഥ ആണ്.”
“ന്നാ പറയൂ.”
“ഒരു ദിയ്ക്കില് മിട്ക്കന് മിട്ക്കനായി ഒരു മിടുക്കന് ഉണ്ടായിരുന്നു. ആ മിട്ക്കനും കുഞ്ഞേട്ടനും കൂടി അട്ക്കളേ ചെന്നപ്പൊ”
ഞാന് പറഞ്ഞില്യേ എന്റെ കഥെന്നെ ആവുന്ന്.
“ഈ കഥ വേണ്ട. വേറെ”
ഇതു കഴിഞ്ഞിട്ട് വേറെ കഥ പറയാം. ആ മിട്ക്കനും കുഞ്ഞേട്ടനും കൂടി അട്ക്കളേ ചെന്നപ്പൊ ഒരു വാസന വന്നു. അപ്പൊ കുഞ്ഞേട്ടന് പറഞ്ഞു
“നിയ്ക്ക് നല്ല ഉള്ളി വാസന കിട്ടി. നിണക്ക് കിട്ട്യോ?”
അപ്പൊ ആമിടുക്കന് ഒറക്കെ കരയാന് തുടങ്ങി.
അമ്മ ചോദിച്ചു “എന്തിനാ കരേണത്?“
“കുഞ്ഞേട്ടന് ഉള്ളിവാസന കിട്ടി. നിയ്ക്ക് കിട്ടീല്യോ....... നിയ്ക്കും ഉള്ളിവാസന വേണോ.... ഹ്ങീ..... ഹ്ങീ....”
അപ്പൊ കുഞ്ഞേട്ടന് ചോദിച്ചു. “പൊട്ടാ! ഉള്ളിവാസന ന്ന് വെച്ചാല് എന്താന്ന് അറിയ്യ്യോ നെണക്ക്?”
ആ മിടുക്കന് തല ആട്ടി ഇല്യ.
“ന്നാലും നിയ്ക്ക് ഉള്ളി വാസന വേണോ.... ഹ്ങീ.... ഹ്ങീ....”
1 comment:
പാവം!!!
കരിയന്നൂരേ....നല്ല കുട്ടിക്കഥകള്....നല്ല ഭാഷ...!!തുടര്ന്നോളൂട്ടൊ..
Post a Comment